GÜRCİSTAN'DA ÖĞRENCİ OLMAK

Bu yazıyı okumaya başlayan veliler ve sevgili öğrenci kardeşlerim, öncelikle size soruyorum: Neden Gürcistan'da eğitim? Zira ben bu sorunun yanıtını bulmakta çok zorlanıyorum, belki sizler yorumlarınızla bana yardımcı olursunuz. 

Şu ana kadar Gürcistan'ın meşhur Uluslararası Tıp Üniversitesi'nde eğitim gören yaklaşık 5 Türk kız öğrenci tanıdım.(Erkek öğrencileri de onlardan dinledim) Eğitim için neden bu ülkeyi seçtiklerine ve eğitimleri esnasında karşılaştıkları zorluklara, Gürcistan'da eğitimin avantaj ve dezavantajlarına dair uzun uzun konuştuk. Hallerinden pek de memnun olmadıklarını rahatlıkla söyleyebilirim. Geleceğin doktor ve fizyoterapist adayları olan genç kızlarımızı bu ülkeye getiren sebep de idealleri. Eminim mesleklerinde de aynı idealizmi gösterecek, canla başla çalışacaklar. Sözü onlara bırakmadan önce, hepsinin ortak sıkıntılarından başlamak isterim. 4-5 yıl evvel gelen öğrenciler Türkiye'ye ve diğer ülkelere nazaran eğitim masraflarının ve hayat koşullarının ucuzluğu nedeniyle Gürcistan'da eğitimi tercih etmişler. Ancak son iki yıldır, ülkenin para biriminin tl karşısında değer kazanması ve ülke insanın öğrenciyi kazıklamaya hazır hale gelmesi ve bir de doların yükselişi ile ucuz olma avantajı kaybolup gitmiş durumda. Ülkenin Türkiye'ye sınır olması, pasaportsuz giriş çıkışlar ve tarihi bağ da burayı tercih etme sebeplerinden. Bir de güvenli bir ülke. Bir yabancının başına kolay kolay kötü bir iş gelmez, hırsızlık, cana kast, sözlü veya fiili saldırı ülkede nadiren rastlanan durumlardan. 

Peki Tıp Üniversitesinin eğitim kalitesi nedir? Öğrencilerin burada eğitim alarak kazandıkları yegane avantaj "yabancı dil". Hazırlık eğitimi ile birlikte 7 yıl boyunca tüm dersler İngilizce veriliyor. Ancak bir sorun var, bazı sınıflar sadece uyruğa göre düzenleniyor. Dolayısıyla sadece Türklerden oluşan sınıflardaki Fizyoterapi öğrencileri dil konusunda istedikleri seviyeye ulaşamadıklarını, yalnızca metin dilini iyi öğrendiklerini belirtiyorlar. 

Verilen Tıp ve Fizyoterapi eğitiminin kalitesinin Türkiye'deki sistem ile kıyaslanamayacak kadar geride olduğunu hissediyor öğrenciler. Her ne kadar hastaneleri gezerek eğitim aldıkları dersler olsa da, tedavi biçimlerinin eskiliği, hasta sayısındaki azlık, hastanelerin yetersizliği daha iyi bir eğitimin önünde engel teşkil ediyor. Bana kalırsa, ülkemize döndüklerinde uzmanlık sınavına iyice hazırlanıp, İngilizce kaynaklardan yapacakları bolca okuma ile eksiklerini meslek hayatlarına başladıklarında giderecekler. Hatta iyi seviyede İngilizce öğrenenlerin isimlerini uluslararası konferanslarda görmekten gurur duyacağım. 

Gelgelelim öğrenci arkadaşlar bu ülkede eğitimi pek fazla tavsiye etmiyor. Bilhassa delikanlılarımız gece kulüplerinde, kumarda kendilerine yazık ediyorlar.

Şimdi kızlarımızın görüşlerine bir göz atalım:

"Tiflis'te ögrenci olmanın en büyük avantajı bana göre sessiz, nüfusu az ve kendi halinde bir ülke olmasıdır. İnsanı yoran, oyalayan ve derslerden engelleyecek pek bir yaşam tarzı yok. Bu anlamda ben çok rahat günler geçirdim öğrenci olarak. Halkın büyük çoğunluğu türk olduğunu duyunca olumlu bakıyor yine de sevmeyenlerde mevcut. Her iki insan tipini görmeye alışmalısınız. Özellikle hocaların çoğu çeşitli sebeplerden Türkiye’de bulunmuş oluyor ya da bulunan birini kesin tanıyor. Bu da size sınırsız bir muhabbetin kapısını açıyor. Gürcülerin en büyük özelliği konuşurken uyum yakaladığı bir insanı bulmuşsa kolay kolay onu unutmuyor olması. Şimdilerde eski hocalarıma denk geldiğimde hala eski muameleyi görüyorum hatta ilk selamı onlardan alıyorum diyebilirim. Her ne kadar öğrencisi de olsak bazen insan o derece makam sahibi birine selam vermeye çekinebiliyor.

En büyük dezavantaj olarak evrak işlerinin çok yavaş yapılmasını söyleyebilirim. Diplomasi oldukça ağır ilerliyor ve kanunları çok sert bir ülke. Bir nevi suça caydırıcı ama yine de iyi bir sistem olduğunu düşünmüyorum çünkü kendinizi savunamıyorsunuz. Bu kendinizi savunamama olayı ev sahipleriyle de sıkça yaşadığımız bir durum oldu. Türkiye'de kiracıysanız eve yaptığınız her tamiratı kiranızdan kesersiniz ev sahibi zaten istemez ama burada durum öyle işlemiyor. Sen oturuyorsun ve sen evi kullanıyorsun diye yapılan bütün tamiratları Gürcü ev sahipleri size yığıyor. Yıllarca girdiğim tartışmalarda hep ben sindirildim, her ne kadar evlerinde kalıcı olmadığımı ama yaptığım tamiratın 20 yıllık olduğunu söylesem de sonuç değişmedi. Her zaman yürüyen dolar muamelesi görüyorsunuz eğer yabancıysanız, hele ki Türkseniz. 

Deniz (Son sınıf Tıp öğrencisi)

Tiflis bana yıllarca hayalini kurduğum, hazırlığa gidip Azerbaycan'da kazanamadığım doktorluğu burada okuma imkanı tanıdı..Yabancı dilde okumak, yeni arkadaşlar edinmek, dini, dili, ırkı kültürü ayrı insanlarla tanışmak benim icin büyük avantaj oldu.

Okulu bitirir bitirmez buraya geldigim icin sanki daha bi yuk almıştım omuzlarıma... Dersten,evden,günlük işlerden her şeyden sorumlu olmuştum..İlk günlerde Gürcücem olmadığı için baya zorlandım. Örneğin fatura parası yatırmak, Rusça bilmeyen insanlardan alış veriş etmek, bazen ders alacağımız yerlerin adreslerini sormak benim için zor oldu.

Mehpare (Son sınıf Tıp öğrencisi/Azerbaycan)


Ah Tiflis...
Tiflis serüvenim 2010 yılında başladı. Liseyi bitirdikten sonra babamın verdiği bir kararla kendimi Tiflis’te buldum diyebilirim. Hiç bir şekilde fikrinizin olmadığı bir ülke; hele de o zamanlar kendini yeni toparlamaya çalışıyorsa.. Havaalanına geldiğimiz gece dün gibi aklımda. Bağlantı kurduğumuz aile bizi almaya gelmemişti ve sabaha kadar orada beklemiştik. İlk akşam yemeğimizi Marjanishvili’deki Sultan Sofrası adlı lokantada yemiştik ve ben suyun tadını bile garipsemiştim. Babamın dizlerinde ağlayıp beni geri götür dediğimi hatırlıyorum (hiçbir faydası olmamıştı) 
Bir gece babamdan ayrı düşmüştüm ve başka bir aileyle kalmam gerekiyordu. Beni alıp evlerine götürürken yaptıkları tek şey “burada çöpçülüğü bile kadınlar yapar” gibi bir cümle kurup evlerine varınca da hadi sen uyu artık deyip karanlık bir odada tek başıma bırakmaları olmuştu.

İlk zamanlarım çok zor geçti. Hiçbir zaman alışamayacağımı düşündüm hep. Okulumda zor zamanlarım çok fazla oldu. Düşünsenize sırf sizden ekstra para almak için sizi dersten bırakıyorlar ve siz hiçbir hak iddia edemiyorsunuz. Sadece söyleneni yapıyorsunuz. Eğitim deseniz sadece teorik. Eskiden olsa sırf okul fiyatı için tercih edilebilecekken şimdi o da yok. Şuan bu verilen paraya kendi ülkenizde çok daha iyi bir eğitim alabilirsiniz. Evet, ulaşım, alkol, sigara ucuz ve rahatça kimseye hesap vermeden yaşayabilirsiniz. Ama bir süre sonra sadece bunlar yetmeyecektir. Bunu da bir düşünün bence…

Sadede gelecek olursak çok zor günlerim de oldu; çok ağladım da; arkadaşlarımdan çok kazık da yedim. Ama geriye dönüp bakınca büyüdüm. Şimdi ülkeme geri döndüğümde Tiflis’i özleyeceğimi biliyorum. Ve evimin camından dışarı her bakışımda bu sevdiğim manzarayı aklıma kazımaya çalışıyorum… 

(Büşra-Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon)